خب خب، فیلم Stolen با نیکلاس کیج رو برات بگم که چه خبره!
ببین، داستان از این قراره که یه دزد حرفهای سابق به اسم ویل مونتگومری، بعد از ۸ سال از زندان میاد بیرون. فکر میکنه دیگه همه چی آروم شده و میتونه بره سراغ دخترش، اما یهو دوست خلافکار قدیمیش، وینسنت، دخترش رو میدزده! انگار وینسنت از اون دسته آدمهاست که کینه رو تا ابد تو دلش نگه میداره.
حالا وینسنت ۱۰ میلیون دلار پول میخواد، اونم فقط تو ۱۲ ساعت! وگرنه خداحافظ دختره! نیکلاس کیج هم که کلا تو فیلماش بدشانسه، اینجا هم بدتر. پوله کجاست؟ نیکلاس کیج ۸ سال پیش وقتی پلیسا داشتن میرسیدن پولها رو آتیش زده بود! یعنی یه حرکت هالیوودیِ "همه چیز یا هیچ چیز" زده بود که خب، هیچ چیز شد!
حالا باید تو نیواورلئان دنبال ۱۰ میلیون دلار بگرده، هم دخترش رو نجات بده، هم از دست پلیسای FBI که فکر میکنن هنوز پول رو قایم کرده فرار کنه. وسط جشن و پایکوبی مردمی هم هست و اوضاع قاطی پاتیه.
فیلم پر از صحنههای تعقیب و گریز با ماشینه، دعوا و بزن بزن هم کم نداره. نیکلاس کیج هم که کلا استاد بازی تو اینجور فیلماست. البته بگم، منتقدها زیاد از فیلم خوششون نیومده. تو سایت Rotten Tomatoes فقط ۲۰ درصد رای مثبت گرفته و Metacritic هم نمره متوسطی بهش داده. انگار خیلیها معتقد بودن فیلم چنگی به دل نمیزنه.
از نظر فروش هم که اصلا یه جورایی شکست تجاری حساب میشه. با ۳۵ میلیون دلار بودجه، فقط ۱۸ میلیون دلار تو کل دنیا فروش داشته. یعنی به زور خرج خودشو درآورده.
ولی خب، اگه دنبال یه فیلم اکشن هستید که مغزتون رو زیاد درگیر نکنه و فقط بخواهید یه کم هیجان و نیکلاس کیج رو ببینید، Stolen بد نیست. کارگردانش، سایمون وست، قبلا فیلم Con Air رو هم ساخته، که اون یکی بهتر از این بود به نظر من. بازیگرای دیگهش هم دنی هوستون و مالین اکرمان و سامی گیل هستن که خب، بد نیستن.
در کل، Stolen یه فیلم اکشن یه بار مصرفه. نه خیلی شاهکاره، نه خیلی بده. یه چیزیه که یه شب بشینی ببینی و فراموشش کنی. البته اگه طرفدار نیکلاس کیج باشی، شاید یه کم بیشتر خوشت بیاد، چون مثل همیشه تمام تلاشش رو کرده که فیلم رو جذاب کنه.